دام های زندگی

 تله های زندگی الگوهای ی شخصیتی است که از دوران کودکی آغاز می شوند و در تمام طول عمردر زندگی طنین انداز است. آغاز شکل گیری این تله ها به زمانی برمی گردد که بلاهایی در دوران کودکی از طرف اعضای خانواده یا دیگران بر سرما آمده است.

اگرما طرد شدیم، سرزنش شدیم، از ما بیش از اندازه مراقبت شده است، مورد سو استفاده قرار گرفته ایم، یا محرومیت کشیده ایم، به گونه ای صدمه خورده ایم و درنهایت دام های زندگی بخش اساسی از زندگی ما شده است.دامهای زندگی به طور ناخود آگاه باعث می شوند که در بزرگسالی وقتی حتی خانه را ترک می کنیم و وارد رابطه می شویم و یا حتی در ارتباط با مردم جامعه و یا محیط شغلی، به دنبال خلق شرایطی باشیم که با همانگونه که در دوران کودکی مورد بد رفتاری قرار گرفتیم، دوباره با ما بد رفتاری شود. ما به طور ناخودآگاه تجربه های تلخ و زخمها را برای خود باز آفرینی می کنیم. یعنی کاری می کنیم که دوباره نادیده گرفته شویم، تحقیر شویم از ما سوء استفاده شود و یا سرزنش شویم که همه این ها باعث می شود که هرگز نتوانیم در زندگی به خواسته هایمان دست یابیم.
دام های زندگی نحوه تفکر، احساس و رفتار ما را نسب به خودمان و دیگران شکل می دهد. این دامها هیجانات قوی مانند خشم، ناراحتی، و اضطراب را مورد هدف قرار می دهد. حتی زمانی که ما به طور آشکارا همه چیزهایی را که می خواهیم داریم مثل یک ازدواج خوب، موقعیت اجتماعی، احترام، شغل موفق، این تله ها نمی گذارند که لذت آنچه را داریم درک کنیم و بپذیریم و باور کنیم که ما هم کاری کرده ایم و مستحق خوشبختی هستیم.
در ادامه بحث در پست های آینده به تفضیل به دام های اساسی که به دلیل زخمهای کودکی در روح و جان ما شکل می گیرند وتمام عمر ما را رها نمی کند پرداخته ، علت بروز آنها و راهکارهایی برای رهایی از شر آنها را مورد بررسی قرار خواهیم داد.